2 եւ շրջեցոյց զիս շուրջ զոսկերօքն, եւ ահա բազում յոյժ էին ի վերայ երեսաց դաշտին, եւ ցամաքեալք յոյժ։
Նայեաց, Տէր, յաղօթս իմ, զի ես խոնարհ եղէ յոյժ. ապրեցո զիս ի հալածչաց իմոց, զի հզօր եղեն քան զիս։
Եւ եղեւ ի վերայ իմ ձեռն Տեառն, եւ եհան զիս Հոգւովն Տեառն, եւ եդ զիս ի մէջ դաշտին, եւ այն լի էր ոսկերօք մարդկան.
Եւ խօսեցաւ ընդ իս Տէր եւ ասէ. Որդի մարդոյ, ոսկերքդ այդոքիկ՝ ամենայն տունդ Իսրայելի է. եւ դոքա ասեն. Չորացան ոսկերք մեր, հատաւ յոյս մեր եւ մեռաք։
Եւ ասէ ցիս. Որդի մարդոյ, իցէ՞ թէ կենդանի լինիցին ոսկերքդ այդոքիկ։ Եւ ասեմ. Տէր Տէր, դու գիտես զայդ։
ո՞չ ապաքէն յայնկոյս Յորդանանու է այն, յետոյ ճանապարհին արեւմտից յերկրին Քանանացւոց, որոյ նիստն ընդ արեւմուտս է մերձ ի Գաղգաղ՝ առ կաղնեաւն բարձու՝՝։