Բայց դու մի՛ երկնչիր, ծառայ իմ Յակոբ, ասէ Տէր, եւ մի՛ զարհուրեսցիս, Իսրայէլ. զի ահաւասիկ ես փրկեցից զքեզ ի հեռաստանէ, եւ զզաւակ քո յերկրէ գերութեան նոցա. եւ դարձցի Յակոբ եւ դադարեսցէ, եւ բարեկեցիկ լիցի, եւ ոչ ոք իցէ որ զարհուրեցուսցէ։
Ահա ես ժողովեցից զնոսա յամենայն երկրէ, ուր ցրուեցի զնոսա անդր բարկութեամբ եւ սրտմտութեամբ իմով, եւ ցասմամբ մեծաւ. եւ դարձուցից զնոսա ի տեղիս յայս եւ նստուցից զնոսա յուսով.
Բայց դու մի՛ երկնչիցիս, ծառայ իմ Յակոբ, եւ մի՛ զարհուրիցիս, Իսրայէլ. զի ահաւասիկ ես զերծուցանեմ զքեզ ի հեռաստանէ, եւ զզաւակ քո ի գերութենէ նոցա. եւ դարձցի Յակոբ եւ դադարեսցէ եւ ննջեսցէ, եւ ոչ ոք իցէ որ լլկիցէ զնա։
Կենդանի եմ ես ասէ Ադոնայի Տէր Տէր, եթէ ոչ փոխանակ զի եղեն խաշինք իմ յաւար, եւ մատնեցան խաշինք իմ ի կերակուր գազանաց անապատի, վասն զի ոչ գոյին հովիւք, եւ ոչ խնդրեցին հովիւք զխաշինս իմ, եւ բուծին հովիւքն զանձինս իւրեանց, եւ զխաշինս իմ ոչ արածէին.
վասն այդորիկ, լերինք Իսրայելի, լուարուք զպատգամս Ադոնայի Տեառն. այսպէս ասէ Տէր Տէր ցլերինս եւ ցբլուրս եւ ցխորս եւ ցձորս եւ ցաւերակս ապականեալս եւ ցքաղաքս լքեալս՝ որ եղեն յաւեր եւ ի կոխումն մնացելոց ազգացդ որ շուրջ զձեւք են.
Մնացորդք Իսրայելի ոչ արասցեն անիրաւութիւն, եւ ոչ խօսիցին սնոտիս, եւ ոչ գտցի ի բերան նոցա լեզու նենգաւոր. զի նոքա արածեսցին եւ մակաղեսցին, եւ ոչ ոք իցէ որ զարհուրեցուցանիցէ զնոսա։
Այլ ցուցից խաղաղութիւն՝՝. այգի տացէ զպտուղ իւր, եւ երկիր տացէ զարմտիս իւր, եւ երկինք տացեն զցօղ իւրեանց, եւ ժառանգեցուցից մնացորդաց ժողովրդեան իմոյ զայն ամենայն։