եւ եղիցին բռնագոյնք քան զնոսա ի վերայ նոցա, եւ իշխան դոցա ի դոցանէ ելցէ. եւ ժողովեցից զդոսա, եւ դարձցին՝՝ առ իս. զի ո՞վ է այն որ ետ զսիրտ իւր դառնալ առ Տէր, ասէ Տէր։
Եւ հանից զնոսա յազգաց, եւ ժողովեցից զնոսա ի գաւառաց, եւ տարայց զնոսա յերկիրն իւրեանց, եւ արածեցից զնոսա ի վերայ լերանց Իսրայելի եւ ի ձորս եւ յամենայն բնակութեան երկրին.
եւ տաց՝՝ զդոսա յազգ մի յերկրին իմում ի լերինսն Իսրայելի, եւ մի իշխան եղիցի ի վերայ ամենեցուն դոցա ի թագաւոր. եւ ոչ եւս եղիցին յերկուս ազգս, եւ ոչ եւս բաժանեսցին յերկուս թագաւորութիւնս։
Եւ յետ այնորիկ դարձցին որդիքն Իսրայելի, եւ խնդրեսցեն զՏէր Աստուած իւրեանց, եւ զԴաւիթ արքայ իւրեանց. եւ զօրասցին ի Տէր եւ ի բարութիւնս նորա յաւուրս կատարածի։
Զարթիր, սուր, ի վերայ Հովուի իմոյ, եւ ի վերայ առն ընկերի նորա, ասէ Տէր ամենակալ. հարից զՀովիւն եւ ցրուեսցին խաշինքն, եւ դարձուցից զձեռն իմ ի վերայ հովուաց։