Եւ դու, որդի մարդոյ, որդիք ժողովրդեան քո շրջին քրթմնջեն զքէն առ պարսպօքն եւ ի դրունս ապարանիցն, եւ ասեն մի ցմի՝ այր ցեղբայր իւր. Ժողովեսցուք երթիցուք լուիցուք զպատգամսն որ ելին ի Տեառնէ։
Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Ծափս հար ձեռամբ, եւ դոփեա ոտամբ, եւ ասասցես. Վա՛շ վա՛շ ի վերայ գարշելեացն եւ չարեաց՝՝ տանն Իսրայելի, զի սրով եւ մահուամբ եւ սովով անկցին։
Թագաւորն սգասցի, եւ իշխանն զգեցցի զապականութիւն, եւ ձեռք ժողովրդեան երկրին լքցին. ըստ ճանապարհաց նոցա արարից նոցա, եւ ըստ դատաստանաց նոցա առից վրէժ ի նոցանէն, եւ ծանիցեն թէ ես եմ Տէր։