10 Եւ դու, որդի մարդոյ, ասա ցտունդ Իսրայելի. Այսպէս խօսեցարուք եւ ասացէք, եթէ՝ Մոլորութիւնք՝՝ մեր եւ անօրէնութիւնք մեր ի մեզ են, եւ մեք ի նոսին մաշիմք, եւ զիա՞րդ ապրեսցուք։
Տէր, Աստուած Իսրայելի, դու արդար եւ ճշմարիտ ես, որ ոչ սպառեցեր զզաւակ մեր, այլ մնաց մեր արմատ եւ զաւակ մինչեւ ցայսօր. եւ արդ ահաւասիկ եմք այսօր առաջի քո յանօրէնութիւնս մեր, եւ ոչ եւս կարեմք ամբառնալ զգլուխ մեր եւ կալ առաջի երեսաց քոց. զի բազմացան անօրէնութիւնք մեր եւ չարիք առաւել քան զգլուխս մեր՝՝։
Եւ ասէք թէ՝ Զի՞ է զի ոչ եհաս անիրաւութիւն հօրն՝ որդւոյն։ Զի որդին ողորմութիւն եւ արդարութիւն արար, զամենայն օրէնս իմ պահեաց եւ արար զնոսա, կելով կեցցէ։
Եւ վարսք ձեր ի վերայ գլխոց ձերոց. եւ կօշիկք ձեր յոտս ձեր. ոչ կոծիցիք եւ ոչ լայցէք, եւ հաշեսջիք յանիրաւութիւնս ձեր, եւ ոչ մխիթարեսցէ իւրաքանչիւր ոք զեղբայր իւր՝՝։
արարից նոյնպէս եւ ես ձեզ. հաստատեցից ի վերայ ձեր տագնապաւ տարակուսանս, զքոս եւ զդալուկն որ սորեցուցանիցեն զաչս ձեր, եւ հաչիցէք յանձինս ձեր, եւ սերմանեսջիք ի սնոտիս զսերմանիս ձեր, եւ զայն հակառակորդք ձեր կերիցեն.