1 Եւ եղեւ բան Տեառն առ իս եւ ասէ.
Եւ եղեւ յետ եւթն աւուրն, եղեւ բան Տեառն առ իս, եւ ասէ.
Զի ետ զահ իւր՝՝ յերկրին կենդանութեան, եւ ննջեսցէ ի մէջ անթլփատիցն վիրաւորելոց սրով, փարաւոն եւ ամենայն բազմութիւն իւր ընդ նմին՝՝, ասէ Տէր Տէր։
Որդի մարդոյ, խօսեաց ընդ որդիս ժողովրդեան քո, եւ ասասցես ցնոսա. Երկիր մի՝ յորոյ վերայ ածիցեմ ես սուր, եւ առնուցուն ազգք երկրին այր մի յինքեանց, եւ կացուցանիցեն զնա դէտ,