20 սրով անկցին ընդ նմա, եւ դադարեսցէ ամենայն զօրութիւն նորա։
Ձայն Տեառն ի վերայ ջուրց, եւ Աստուած փառաց որոտաց, եւ Տէր ինքն ի վերայ ջուրց բազմաց։
Փրկեա զորս ի մահ տանին, եւ գնեա զմահապարտս, եւ մի՛ խնայեր։
Զթաղումն իշոյ թաղեսցի, նեխեալ ընկեսցի արտաքոյ դրանց Երուսաղեմի։
Քանզի նոքա իջին ընդ նմա վիրաւորօք սրոյ ի դժոխս. եւ զաւակք նորա որ բնակեալ էին ընդ հովանեաւ նորա, յընդմիջել կենաց իւրեանց սատակեցան։՝՝