Վասն այսորիկ լացից իբրեւ զլալիւնն Յազերայ զայգիս Սեբիմայ, զծառատունկն քո կոտորեաց Եսեբոն եւ Եղէիղա. զի զհունձս քո եւ զկութս քո կոխեցից, եւ ամենեքեան կործանեսցին։՝՝
եւ իջուցից զքեզ առ իջեալսն ի խորխորատ, առ ժողովն յաւիտենից. եւ բնակեցուցից զքեզ ի խորս երկրի, իբրեւ զաւերակսն՝՝ յաւիտենից, ընդ իջեալսն յաւիտենից ի խորխորատ. զի մի՛ եւս բնակեսցես, եւ մի՛ կանգնեսցիս յերկիր կենաց.
Զի մի՛ եւս հպարտասցին ի մեծութեան իւրեանց ամենայն փայտք ջրասունք, եւ ոչ արձակեսցեն զծայրս իւրեանց ընդ ամպս՝՝, եւ մի՛ կացցեն ի հպարտութեան իւրեանց իբրեւ զնա որ ըմպիցէ ջուր. ամենեքին ի մի մահ մատնեցան ի խորս երկրի՝ ի մէջ որդւոց մարդկան իջելոց ի խորխորատ։
Ի ձայնէ կործանման նորա դղրդեցան ազգք՝՝, յորժամ իջուցի զնա ի դժոխս ընդ իջեալսն ի գուբ. եւ մխիթարեցին զնա ի սանդարամետսն ամենայն ծառք փափկութեան, եւ՝՝ ընտիր ընտիր գեղեցիկքն Լիբանանու որ էին ջրարբիք։
հանդերձ սրով սկայից, եւ կործանեցից զզօրութիւն քո. եկեսցեն ամենայն՝՝ ժանտագործք ազգաց, եւ կորուսցեն զհպարտութիւն Եգիպտացւոց, եւ խորտակեսցի ամենայն զօրութիւն նորա։
Որդի մարդոյ, ողբս առ ի վերայ փարաւոնի արքային Եգիպտացւոց եւ ասասցես ցնա. Առիւծացար ի մէջ ազգաց, եւ նմանեցար վիշապի՝՝ ի մէջ ծովու, եւ ոգորէիր ընդ գետս քո, եւ առ սմբակ պղտորէիր զջուրսն, եւ առաթուր կոխան առնէիր զգետս քո։
Եւ տեսիլն զոր տեսանէի, էր ըստ տեսլեանն զոր տեսանէի ի ժամանակի իբրեւ մտանէի օծանել զքաղաքն. եւ տեսիլ կառացն զոր տեսի, էր՝՝ ըստ տեսլեանն զոր տեսի ի վերայ Քոբար գետոյ. եւ անկայ ի վերայ երեսաց իմոց։
Եւ դու, Կափառնայում, մի՛ մինչեւ յերկինս բարձրասցիս, այլ՝՝ մինչեւ ի դժոխս իջցես. զի եթէ ի Սոդոմ եղեալ էին զօրութիւնքն որ ի քեզ եղեն, ապաքէն կային եւս մինչեւ ցայսօր։