2 Եբաց զբերան իմ, եւ ջամբեաց զմատեանն.
Եւ առի զբաժակն ի ձեռանէ Տեառն, եւ արբուցի ամենայն ազգաց առ որս առաքեաց զիս Տէր.
Վասն այդորիկ մարգարեաց ի վերայ նոցա, մարգարեաց, որդի մարդոյ։
եւ ասէ ցիս. Որդի մարդոյ, բերան քո կերիցէ, եւ որովայն քո լցցի ի մատենէ այտի որ տուաւ քեզ։ Կերայ՝՝ զայն, եւ եղեւ ի բերանի իմ իբրեւ զքաղցրութիւն մեղու։
Ուստի, արքայ Ագրիպպա, ոչ եղէ անհաւան երկնաւոր տեսլեանն.