Եւ յորժամ խօսիցիմ ընդ քեզ, բացից զբերան քո, եւ ասասցես ցնոսա. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր Տէր. Որ լսելոցն իցէ՝ լուիցէ, եւ որ արհամարհելոցն իցէ՝ արհամարհեսցէ. քանզի տուն դառնացողաց են։
Եւ դու, որդի մարդոյ, ասա ցորդիս ժողովրդեան քո. Արդարութիւն արդարոյն ոչ փրկեսցէ զնա՝ յաւուր յորում մոլորեսցի, եւ անօրէնութիւն անօրինին ոչ չարչարեսցէ զնա՝ յաւուր յորում դառնայցէ յամենայն անօրէնութենէ՝՝ իւրմէ. եւ արդարն ոչ կարասցէ ապրել յաւուր մեղաց իւրոց։
Որդի մարդոյ, խօսեաց ընդ որդիս ժողովրդեան քո, եւ ասասցես ցնոսա. Երկիր մի՝ յորոյ վերայ ածիցեմ ես սուր, եւ առնուցուն ազգք երկրին այր մի յինքեանց, եւ կացուցանիցեն զնա դէտ,
Եւ դու, որդի մարդոյ, որդիք ժողովրդեան քո շրջին քրթմնջեն զքէն առ պարսպօքն եւ ի դրունս ապարանիցն, եւ ասեն մի ցմի՝ այր ցեղբայր իւր. Ժողովեսցուք երթիցուք լուիցուք զպատգամսն որ ելին ի Տեառնէ։