ահաւասիկ ես առաքեմ, եւ առից զամենայն ազգս հիւսիսոյ, ասէ Տէր, եւ զՆաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց զծառայ իմ, եւ ածից զնոսա ի վերայ երկրիդ այդորիկ եւ ի վերայ բնակչաց դորա, եւ ի վերայ ամենայն ազգաց որ շուրջ զդովաւ. եւ աւերեցից զդոսա, եւ տաց զդոսա յապականութիւն եւ ի շչիւն եւ ի նախատինս՝՝ յաւիտենից։
Ընդ ո՞ւմ խօսեցայց, եւ ո՞ւմ եդից վկայութիւն, եւ լուիցեն. ահաւադիկ անթլփատ են ականջք նոցա, եւ ոչ կարեն լսել. ահա բան Տեառն եղեւ նոցա ի նախատինս, եւ ոչ եւս ախորժեսցեն զնա։
փոխանակ այնորիկ ահաւադիկ ես ածից ի վերայ քո օտարս ժանտագործս յազգաց, եւ թափեսցեն զսուր իւրեանց ի քեզ, եւ՝՝ ի վերայ գեղոյ իմաստութեան քո, եւ տարածեսցեն զգեղ քո ի կորուստ.
Ո՞ւմ նմանեցար զօրութեամբ եւ՝՝ փառօք եւ մեծութեամբ՝ ի ծառս փափկութեան. էջ եւ զիջիր հանդերձ ծառովք փափկութեան քո՝՝ ի խորս երկրի, ի մէջ անթլփատից ննջեցելոց ընդ վիրաւորս սրոյ. սոյնպէս փարաւոն եւ ամենայն բազմութիւն զօրութեան իւրոյ, ասէ Տէր Տէր։
մուծանել ձեզ զորդիս այլազգիս՝ անթլփատս սրտիւ եւ անթլփատս մարմնով՝ լինել ի սրբութիւնս իմ, եւ պղծել զնոսա, ի մատուցանել ձեզ զհացդ իմ ճարպով եւ արեամբ, եւ անցանէք զուխտիւ իմով ամենայն անօրէնութեամբք ձերովք։
Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր Աստուած՝՝. Ամենայն որդի օտարածին՝ անթլփատ սրտիւ եւ անթլփատ մարմնով՝ մի՛ մտցէ ի սրբութիւնս իմ յամենայն որդւոց այլազգեացն որ իցեն ի տանդ Իսրայելի։
եւ ես գնացից ընդ նոսա բարկութեամբ խոտորնակս, եւ կորուսից զնոսա յերկրի՝՝ թշնամեաց իւրեանց, յայնժամ ամաչեսցէ սիրտ նոցա անթլփատ, եւ յայնժամ հաճեսցին ընդ մեղս իւրեանց,
Եւ խօսեցաւ Դաւիթ ընդ արսն որ շուրջ կային զնովաւ եւ ասէ. Զի՞նչ առնիցի առն որ հարկանիցէ զայլազգին զայն, եւ բառնայցէ զնախատինս յԻսրայելէ. զի զի՞նչ է այլազգին այն անթլփատ, զի նախատեաց զճակատս Աստուծոյ կենդանւոյ։
Զառեւծ եւ զարջ սատակէր ծառայ քո. եւ եղիցի այլազգին անթլփատ իբրեւ զմի ի նոցանէն. եւ արդ ո՞չ երթայց սատակեցից զնա, եւ բարձից այսօր զնախատինս յԻսրայելէ, զի ո՞ ոք է այն անթլփատ որ՝՝ նախատեաց զբանակս Աստուծոյ կենդանւոյ։