6 Ի Բասանէ արարին զղեկս նաւաց քոց, եւ զմեհեանս քո շինեցին ի փղոսկրէից, ապարանս անտառախիտս ի կղզեաց Քետիմացւոց։
Եւ որդիք Յաւանայ՝ Ելիսա եւ Թարսիս, Կիտացիք եւ Ռոդացիք։
եւ ի վերայ ամենայն մայրից Լիբանանու բարձրացելոց եւ վերացելոց, եւ ի վերայ ամենայն ծառոց կաղնեաց Բասանու,
Պատգամ Տիւրոսի։ Ողբացէք, նաւք Կարքեդոնացւոց, զի կորեան եւ ոչ եւս գայցեն յերկրէն Կիտացւոց. վարեցան ի գերութեան։
Եւ ասասցեն եթէ՝ Այսուհետեւ մի՛ եւս յաւելուցուք թշնամանել եւ զրկել զկոյս դուստր Սիոնի. այլ յոտն կաց՝ եւ անց ընդ ծով. եւ թէպէտ եւ դիմեսցես ի Կիտիս, եւ ոչ անդ լիցի քեզ հանգիստ։
Արդ անցէք ընդ կղզիս Քետիմացւոց եւ տեսէք, եւ ի Կեդար առաքեցէք եւ խելամուտ եղերուք յոյժ, եւ տեսէք եթէ եղե՞ւ այսպիսի ինչ.
Ել ի Լիբանան եւ գուժեա, եւ ի Բասան տաջիր զձայն քո. աղաղակ բարձ յայնկոյս ծովուն՝՝, զի խորտակեցան ի միասին ամենայն հոմանիք քո։
Ողբասցեն սարոյք, զի մայրք գլորեցան, զի մեծապէս մեծամեծք չուառացան. ողբացէք, կաղնիք Բասանու, զի քակեցաւ անտառն տնկախիտ։
Եւ կրկնեցան ելին ընդ ճանապարհն ի Բասան. եւ ել Ովգ թագաւոր Բասանու ընդդէմ նոցա, եւ ամենայն ժողովուրդն նորա ի պատերազմ յԵդրային։
Եւ ելցէ ի ձեռաց Կիտացւոց, եւ չարչարեսցեն զԱսուր. եւ չարչարեսցեն զԵբրայեցիս, եւ ինքեանք միանգամայն կորիցեն։