4 Դու ասէիր. Ես զարդարեցի զիս ի զարդ գեղոյ իմոյ՝ ի սիրտ ծովու Բէէղիմայ. որդիքն քո զարդարեցին զքեզ։
եւ ձգանք ուռկանաց եղիցին ի մէջ ծովուն, զի ես խօսեցայ, ասէ Տէր Տէր. եւ եղիցի յաւար ազգացն.
եւ ասասցես ցԾուր. Որ բնակեալդ ես ի մուտս ծովուդ՝ վաճառաշահ ազգաց ի կղզեաց բազմաց, այսպէս ասէ Տէր Տէր ցԾուր.
Մայրք ի Սանիր լեռնէ շինեցան քեզ պահանգք, եւ տախտակք նոճիք ի Լիբանանէ առան՝ առնել քեզ կայմս եղեւնափայտեայս։
Եղեր անարատ յաւուրսն՝՝ քո, յօրէ յորմէ հաստատեցար դու, մինչեւ գտան անիրաւութիւնք ի քեզ։
Բարձրացաւ սիրտ քո ի գեղեցկութեան քում, եւ ապականեցաւ հանճար քո հանդերձ գեղովն քո. վասն բազմութեան մեղաց քոց ընկեցի՝՝ զքեզ յերկիր. յանդիման թագաւորաց ետու զքեզ ի խայտառակութիւն։