Եւ ասասցեն եթէ՝ Այսուհետեւ մի՛ եւս յաւելուցուք թշնամանել եւ զրկել զկոյս դուստր Սիոնի. այլ յոտն կաց՝ եւ անց ընդ ծով. եւ թէպէտ եւ դիմեսցես ի Կիտիս, եւ ոչ անդ լիցի քեզ հանգիստ։
Եւ աւար առցէ զզօրութիւնս քո, եւ կողոպտեսցէ զինչս քո, եւ կործանեսցէ զպարիսպս քո, եւ զցանկալի ապարանս քո տապալեսցէ, եւ զքարինս եւ զփայտս եւ զհողն ի ծովն ամասցէ։
Եւ կատարեսցի սրտմտութիւն բարկութեան իմոյ՝՝ ի վերայ նոցա, եւ մխիթարեցայց. եւ ծանիցեն զի ես Տէր խօսեցայ նախանձու իմով՝ ի կատարել ինձ զբարկութիւն իմ ի վերայ նոցա։
Եւ եղիցես հեծեծելի եւ եղկելի, ծաղր եւ երեւոյթ ի մէջ ազգացն որ շուրջ զքեւ իցեն, յառնել ինձ ի քեզ դատաստանս բարկութեամբ եւ սրտմտութեամբ եւ վրէժխնդրութեամբ ցասման. ես Տէր խօսեցայ։
Զի թէ ասիցէ Եդովմ, թէ՝ Ահա կործանեցաք, դարձցուք եւ շինեսցուք զքաղաքս աւերեալս. այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Նոքա շինեսցեն, եւ ես կործանեցից. եւ կոչեսցին նոքա Սահմանք անօրէնութեան, եւ ժողովուրդ՝ ընդ որում տացէ պատերազմ՝՝ Տէր մինչեւ ցյաւիտեան։
եւ զամենայն կապուտ նորա ժողովեսցես յելս նորա, եւ այրեսցես հրով զքաղաքն եւ զամենայն զաւար նորա համօրէն առաջի Տեառն Աստուծոյ քո, եւ եղիցի աւերակ յաւիտեան եւ ոչ եւս շինեսցի։