14 Եւ խնդրեցից վրէժս յԵդովմայ ի ձեռն ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի, եւ արասցեն ընդ Եդովմ ըստ բարկութեան սրտմտութեան իմոյ. եւ ծանիցեն զվրէժխնդրութիւն իմ, ասէ Ադոնայի Տէր։
Եւ ծառայեսցեն քեզ ազգք, եւ երկիր պագցեն քեզ իշխանք. եւ եղիցես տէր եղբօր քում, եւ երկիր պագցեն քեզ որդիք հօր քո. որ անիծանիցէ զքեզ՝ անիծեալ լիցի, եւ որ օրհնեսցէ զքեզ՝ օրհնեալ։
Եւ թռիցեն նաւք այլազգեաց՝՝, եւ առցեն աւար միանգամայն զծովակողմն եւ զարեւելեայսն եւ զԵդովմայեցիսն՝՝, արկցեն զձեռս իւրեանց նախ ի Մովաբ. եւ որդիքն Ամովնայ յառաջագոյն հնազանդեսցին։
Վասն այդորիկ ահա աւուրք գան, ասէ Տէր, եւ լուր արարից յՌաբովթ որդւոցն Ամոնայ զգոյժ քաղաքացն. եւ եղիցի յանապատ եւ ի կորուստ, եւ բագինք նորա հրով այրեսցին, եւ առցէ Իսրայէլ զիշխանութիւն իւր՝՝, ասէ Տէր։
վասն այնորիկ կենդանի եմ ես, ասէ Տէր Տէր. եւ արարից ընդ քեզ ըստ թշնամութեան քում, եւ ըստ նախանձուն քում զոր արարեր ատել զնոսա, եւ ծանուցայց քեզ յորժամ դատեցայց զքեզ.
Ուրախ լերուք, ազգք, ընդ ժողովրդեան նորա, եւ զօրացուսցեն զնա ամենայն հրեշտակք Աստուծոյ, զի խնդրի վրէժ արեան որդւոց նորա. եւ խնդրեսցէ վրէժ եւ հատուսցէ դատաստանս թշնամեաց՝՝, եւ ատելեացն հատուսցէ եւ սրբեսցէ Տէր զերկիր ժողովրդեան իւրոյ։