փոխանակ զի թողին զիս, եւ արկանէին խունկս աստուածոց օտարաց, զի բարկացուսցեն զիս գործովք ձեռաց իւրեանց, եւ բորբոքեսցի սրտմտութիւն իմ ի տեղւոջդ յայդմիկ, եւ մի՛ շիջցի։
փոխանակ զի թողին զիս եւ զոհեցին աստուածոց օտարաց, զի բարկացուցանիցեն զիս գործովք ձեռաց իւրեանց, եւ բորբոքեցաւ սրտմտութիւն իմ ի տեղւոջդ յայդմիկ. եւ ոչ եւս շիջցի։
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր. Ահա զբարկութիւն եւ զսրտմտութիւն իմ հեղից ի վերայ տեղւոյդ այդորիկ, ի վերայ մարդոյ եւ անասնոյ, եւ ի վերայ փայտի ագարակի, եւ ի վերայ արդեանց երկրի, բորբոքեսցի եւ ոչ շիջցի։
Զուր հեղեր, թաթաւեցար, եւ ի խորհուրդսն քո զոր խորհեցար՝՝ պղծեցար, եւ մերձեցուցեր զաւուրս քո, եւ ածեր զժամանակ ամաց քոց՝՝. վասն այնորիկ ետու զքեզ ի նախատինս ազգաց, եւ յայպն ամենայն աշխարհաց։
Եւ կատարեսցի սրտմտութիւն բարկութեան իմոյ՝՝ ի վերայ նոցա, եւ մխիթարեցայց. եւ ծանիցեն զի ես Տէր խօսեցայ նախանձու իմով՝ ի կատարել ինձ զբարկութիւն իմ ի վերայ նոցա։
Եւ նեղեցից զմարդիկ, եւ գնասցեն իբրեւ զկոյրս. զի Տեառն մեղան, եւ առին զանուն նորա ի վերայ սնոտեաց, որք ոչ ինչ կարացին օգնել նոցա. եւ հեղցէ զարիւն՝՝ նոցա իբրեւ զհող, եւ զմարմինս նոցա իբրեւ զաղբ։
Այսուհետեւ մի՛ յառաջ քան զժամանակն դատիք, մինչեւ եկեսցէ Տէր, որ լուսաւոր առնիցէ զգաղտնիս խաւարի, եւ յայտնիցէ զխորհուրդս սրտից. եւ ապա իւրաքանչիւր գովութիւն եղիցի յԱստուծոյ։