4 Եւ դիցես զանդամաթիւդ, զամենայն յօշուած գեղեցիկ, զազդր եւ զերի. քանցեալ յոսկերաց,
զի որով դատաստանաւ դատիք՝ դատելոց էք. եւ որով չափով չափէք՝ չափեսցի ձեզ։
Եւ եփեաց խոհակերն զազդրն եւ զթամբն որ զնովաւ, եւ եդ զայն առաջի Սաւուղայ։ Եւ ասէ Սամուէլ ցՍաւուղ. Ահաւասիկ նշխար, դիր զայդ առաջի քո եւ կեր, զի վկայութիւն լիցի քեզ առ ի ժողովրդոց, եւ կրծեսցես՝՝։ Եւ եկեր Սաւուղ ընդ Սամուելի յաւուր յայնմիկ։