17 Զի հեծութիւն արեան միջոյ եւ սգոյ է, եւ ոչ հիւսցին գէսք քո, եւ կօշիկք քո այդրէն յոտս քո. եւ մի՛ մխիթարեսցիս ի շրթանց նոցա՝՝, եւ զհաց արանց մի՛ կերիցես։
Եւ Դաւիթ ելանէր ընդ զառ ի վերն Ձիթենեաց, ելանէր եւ լայր, եւ զգլուխ իւր ծածկեալ. եւ ինքն երթայր բոկ. եւ ամենայն ժողովուրդն ընդ նմա ձորձ զգլխով, այր իւրաքանչիւր ելանէին եւ լային։
յայնժամ խօսեցաւ Տէր ընդ Եսայեայ որդւոյ Ամովսայ եւ ասէ. Երթ եւ ի բաց հան զքուրձդ ի միջոյ քումմէ, եւ լոյծ զհողաթափսդ յոտից քոց. եւ արար այնպէս, եւ գնայր մերկ եւ բոկ։
Ոչ նուիրեցին Տեառն գինի, եւ ոչ քաղցրացուցին նմա. զոհք նոցա իբրեւ զհաց սգոյ եղիցի նոցա, ամենեքեան որ ուտիցեն ի նմանէ՝ պղծեսցին. զի հացն իւրեանց անձանց իւրեանց լիցի, եւ մի՛ մտցէ ի տուն Տեառն։
Եւ ասէ Մովսէս ցԱհարոն եւ ցԵղիազար եւ ցԻթամար ցորդիս նորա մնացեալս. Զգլուխս ձեր մի՛ ապախուրէք, եւ զհանդերձս ձեր մի՛ պատառէք, զի մի՛ մեռանիցիք, եւ ի վերայ ժողովրդեանդ լինիցի բարկութիւն, բայց եղբարք ձեր եւ ամենայն տունն Իսրայելի լացցեն զհրայրեացսն որ այրեցան ի Տեառնէ։