Եւ հոտոտեցաւ Տէր Աստուած ի հոտ անուշից։ Եւ ասէ Տէր Աստուած՝ ածեալ զմտաւ. Ոչ եւս յաւելից անիծանել զերկիր վասն գործոց մարդկան, զի միտք մարդոյ հաստատեալ են ի խնամս չարի ի մանկութենէ իւրմէ. արդ ոչ եւս յաւելից հարկանել զամենայն մարմին կենդանի որպէս արարի։
Տէր, աչք քո ի հաւատս՝՝. տանջեցեր զնոսա, եւ նոցա ոչ ցաւեաց. վախճանեցեր զնոսա, եւ ոչ կամեցան ընդունել զխրատ. կարծրացուցին զերեսս իւրեանց քան զվէմ, եւ ոչ կամեցան դառնալ։
Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Ո՛վ քաղաք արեանց, կաթսայ լի ժանգով, եւ ժանգն ի նմանէ ոչ պարզեցաւ. անդամ անդամ եհան ի նմանէ՝՝, եւ վիճակ ոչ անկաւ ի վերայ նորա.