34 Արբցես եւ քամեսցես. եւ զհերս քո խզեսցես՝՝, եւ զստինս քո կորզեսցես. եւ զտօնս քո եւ զամսագլուխս քո դարձուցից ի քէն.՝՝ զի ես խօսեցայ՝ ասէ Ադոնայի Տէր։
Դու ահաւոր ես, եւ ո՞վ կարէ կալ առաջի քո.
որպէս երեւեցար դու յերկնից, յայտնի եղեւ բարկութիւն քո՝՝. երկիր երկեաւ եւ սարսեաց։
Զարթիր, զարթիր, արի կաց, Երուսաղէմ, որ արբեր ի ձեռանէ Տեառն զբաժակն բարկութեան նորա. զբաժակն կործանման, զբաժակն սրտմտութեան, զոր արբերն եւ թափեցեր՝՝։
Եւ եթէ ժուժկալեսցի սիրտ քո, եթէ զօրասցին՝՝ ձեռք քո յաւուրսն յորս ես արարից ընդ քեզ. ես Տէր խօսեցայ, եւ արարից։
եւ պոռնկեցան յԵգիպտոս, ի մանկութեան իւրեանց. անդ անկան ստինք իւրեանց, անդ արկան ի կուսութենէ իւրեանց՝՝։
Եւ զպոռնկութիւն իւր յերկրէն Եգիպտացւոց ոչ եթող. զի ընդ նոսա պղծէր ի մանկութենէ իւրմէ, եւ նոքա արկին զնա ի կուսութենէ՝՝, եւ հեղին ի վերայ նորա զպոռնկութիւնս իւրեանց։
Որչափ փառաւորեաց զինքն եւ խայտաց, այնչափ հատուցէք դմա սուգ. զի ի սրտի իւրում ասէր թէ՝ Յամենայն ժամ նստայց ես թագուհի, եւ այրի ոչ եւս եղէց։