1 Եւ եղեւ բան Տեառն առ իս եւ ասէ.
Զիա՞րդ ասիցես թէ՝ Ոչ պղծեցայ, եւ զհետ Բահաղու ոչ գնացի. տես զճանապարհս քո ի գերեզմանս, եւ ծանիր զինչ գործեցեր։
Եւ առեր ի հանդերձիցն քոց եւ արարեր քեզ կուռս կարկատունս՝՝, եւ պոռնկեցար ընդ նոսա. եւ մի՛ մտցես անդր, զի ոչ էին եւ ոչ լիցին՝՝։
եւ ասէր. Որդի մարդոյ, ես առաքեցից զքեզ առ դառնացուցիչ տունդ Իսրայելի, որք դառնացուցին զիս՝՝ ինքեանք եւ հարք իւրեանց, անարգեցին զիս մինչեւ ցայսօր։
Եւ դու, որդի մարդոյ, եթէ դատիցես, դատեսջիր՝՝ զքաղաքն արեանց, եւ խայտառակեսցես զամենայն զանօրէնութիւնս նորա,
Եւ հեղի ի վերայ նոցա զսրտմտութիւն իմ. հրով բարկութեան իմոյ կատարել ի նոսա՝՝. ըստ ճանապարհաց նոցա ետու ի գլուխս նոցա, ասէ Տէր Տէր։
Որդի մարդոյ, կանայք երկու էին, դստերք միոյ մօր.
Սկիզբն բանից Տեառն առ Ովսէէ։ Եւ ասէ Տէր ցՈվսէէ. Գնա առ դու քեզ կին պոռնկութեան, եւ որդիս պոռնկութեան. զի պոռնկելով պոռնկեսցի երկիր ի Տեառնէ։
Ի քուեայս հարցանէին, եւ գաւազանօք նորա պատմէին նմա.՝՝ այսով պոռնկութեան մոլորեցան, եւ պոռնկեցան յԱստուծոյ իւրեանց։
Եւ ահա կշիռ մի կապարեայ ամբարձեալ, եւ կին մի նստէր ի մէջ չափոյն։