Եւ յապստամբելն նորա ի Նաբուքոդոնոսորայ արքայէ, եւ անցանելոյ զերդմամբքն զոր երդմնեցոյց զնա յԱստուած իւր, խստացոյց զպարանոց իւր, եւ զսիրտ իւր կարծրացոյց՝ ոչ եւս դառնալ առ Տէր Աստուած Իսրայելի։
Եւ իբրեւ զթուզդ ժանտ որ ոչ ուտի ի ժանտութենէ իւրմէ, այսպէս ասէ Տէր, այդպէս մատնեցից զՍեդեկիա արքայ Յուդայ, եւ զմեծամեծս նորա, եւ զմնացորդս Երուսաղեմի, եւ զմնացորդս երկրիդ այդորիկ, եւ զբնակեալսն յԵգիպտոս։
Վասն այդորիկ ահա աւուրք գան, ասէ Տէր, եւ լուր արարից յՌաբովթ որդւոցն Ամոնայ զգոյժ քաղաքացն. եւ եղիցի յանապատ եւ ի կորուստ, եւ բագինք նորա հրով այրեսցին, եւ առցէ Իսրայէլ զիշխանութիւն իւր՝՝, ասէ Տէր։
Վասն այսորիկ ասա. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր,՝՝ եթէ ոչ ըստ ուխտին իմում զորով անց եւ ըստ երդմանն իմոյ զոր անարգեաց՝ հատուցից ի գլուխ նորա։
Զարթիր զի փայլեսցես տեսլեամբ նանրութեան, եւ ի հմայել հմայս ստութեան, մատնել զնա քեզ, ի պարանոցս վիրաւորացն անօրինացն, որոց եկեալ հասեալ է օր վախճանի ի ժամանակի անիրաւութեան։
Փոխանակ զի եղեր ի թշնամութիւն յաւիտենից, եւ դարանակալ նստէիր նենգութեամբ տանն Իսրայելի, ի ձեռն թշնամեաց սրոյ ի ժամանակի նեղութեան՝՝, ի ժամանակի անիրաւութեան յետին վախճանի,