Եւ հոտոտեցաւ Տէր Աստուած ի հոտ անուշից։ Եւ ասէ Տէր Աստուած՝ ածեալ զմտաւ. Ոչ եւս յաւելից անիծանել զերկիր վասն գործոց մարդկան, զի միտք մարդոյ հաստատեալ են ի խնամս չարի ի մանկութենէ իւրմէ. արդ ոչ եւս յաւելից հարկանել զամենայն մարմին կենդանի որպէս արարի։
Այսպէս ասէ Տէր. Ահաւասիկ ես դարձուցից զվտարանդութիւն յարկացն Յակոբայ, եւ գերութեանն նորա ողորմեցայց. եւ շինեսցի քաղաքն ի բարձրութեան իւրում՝՝, եւ տաճարն ըստ իրաւանց իւրոց կանգնեսցի։
Զի ահա աւուրք գան, ասէ Տէր, եւ դարձուցից զգերութիւն ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի եւ զՅուդայ, ասէ Տէր. եւ դարձուցից զդոսա յերկիրդ զոր ետու հարցն նոցա, եւ տիրեսցեն դմա։
Ահա ես ժողովեցից զնոսա յամենայն երկրէ, ուր ցրուեցի զնոսա անդր բարկութեամբ եւ սրտմտութեամբ իմով, եւ ցասմամբ մեծաւ. եւ դարձուցից զնոսա ի տեղիս յայս եւ նստուցից զնոսա յուսով.
Վասն այնորիկ ասա. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Եւ ընկալայց զնոսա յազգացն, եւ ժողովեցից զնոսա ի գաւառացն ուր ցրուեցից զնոսա՝՝ ի նոսա, եւ տաց նոցա զերկիրն Իսրայելի։
Եւ տարայ զնոսա յերկիրն յոր ամբարձի զձեռն իմ տալ նոցա զնա. եւ տեսին անդ զամենայն բլուր բարձր եւ զամենայն ծառ վարսաւոր, եւ զոհեցին անդ դիցն իւրեանց, եւ կարգեցին անդ զոհս պատարագաց իւրեանց՝՝, եւ արկին զխունկս անուշութեան իւրեանց, եւ նուիրեցին անդ զնուէրս իւրեանց։
եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Ահաւասիկ ես ի վերայ քո, Ծայդան, եւ փառաւորեցայց ես ի քեզ. եւ ծանիցես թէ ես եմ Տէր՝ յառնել ինձ ի քեզ դատաստանս, եւ սուրբ եղէց ես ի քեզ։
Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Եւ ժողովեցից՝՝ զտունն Իսրայելի յազգաց ուր ցրուեցան անդր, եւ սուրբ եղէց ի նոսա առաջի ազգաց եւ ժողովրդոց՝՝. եւ բնակեսցեն յերկրին իւրեանց զոր ետու ծառային իմում Յակոբու.
Եւ բնակեսցեն յերկրին իւրեանց զոր ետու ես ծառային իմում Յակոբայ ուր բնակեցին հարք իւրեանց. եւ բնակեսցեն դոքա ի նմա, եւ որդիք դոցա եւ որդիք որդւոց դոցա մինչեւ յաւիտեան. եւ Դաւիթ ծառայ իմ եղիցի իշխան դոցա յաւիտեան։
եւ ելանիցես ի վերայ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի՝ իբրեւ զամպ ծածկեալ զերկիրն. ի յետին ժամանակի եղիցի այն. եւ ածից զքեզ յերկիր իմ, զի ծանիցեն զիս ամենայն ազգք, ի լինել ինձ սուրբ ի միջի քում առաջի նոցա, Գովք։
Եւ ծանիցեն թէ ես եմ Տէր, յորժամ անկցին վիրաւորքն ձեր ի մէջ կռոցն ձերոց, շուրջ զսեղանովքն ձերովք, ի վերայ ամենայն բլրոցն բարձանց եւ յամենայն գլուխս լերանց, եւ ի ներքոյ ամենայն վարսաւոր ծառոց, եւ ի ներքոյ ամենայն ամուր կաղնեաց՝ ուր արկանէին խունկս ամենայն կռոցն իւրեանց։
Եւ դարձուցից զգերութիւն ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի, եւ շինեսցեն զքաղաքս ապականեալս եւ բնակեսցեն. եւ տնկեսցեն այգիս, եւ արբցեն զգինի նոցա. արասցեն պարտէզս, եւ կերիցեն զպտուղ նոցա։
Այլ զՏէր, զնոյն զՔրիստոս՝՝ սուրբ առնիջիք ի սիրտս ձեր. պատրաստ իցէք տալ պատասխանի ամենայնի որ խնդրիցէ զբանն՝ որ է վասն յուսոյն ձերոյ, այլ հեզութեամբ եւ երկիւղիւ.