զմեղս նոցա եւ զմեղս հարց նոցա՝՝ ի միասին, ասէ Տէր, որք արկանէին խունկս ի վերայ լերանց, եւ ի վերայ բլրոց ուր նախատէինն զիս. հատուցից զգործս նոցա յառաջագոյն ի ծոցս նոցա։
Որդի մարդոյ, երկիր մի որ յանցանիցէ ինչ ինձ յանցանս, եւ ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ նորա, եւ խորտակեցից զհաստատութիւն հացի նորա, եւ արձակեցից ի վերայ նորա սով, եւ բարձից ի նմանէ զմարդ եւ զանասուն։
Եւ ի դառնալ արդարոյն յարդարութենէ իւրմէ, եւ առնել զանիրաւութիւն, ըստ ամենայն անօրէնութեանց՝ զոր առնիցէ անօրէնն. ամենայն արդարութիւնք նորա զոր արար՝ մի՛ յիշեսցին. ի յանցանսն իւր յոր անկաւ, եւ ի մեղս իւր զոր մեղաւ՝ ի նոսին մեռցի։
Եւ յորժամ խօսիցիմ ընդ քեզ, բացից զբերան քո, եւ ասասցես ցնոսա. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր Տէր. Որ լսելոցն իցէ՝ լուիցէ, եւ որ արհամարհելոցն իցէ՝ արհամարհեսցէ. քանզի տուն դառնացողաց են։
Եւ ծանիցեն ամենայն ազգք, թէ վասն մեղաց իւրեանց գերեցան տունն Իսրայելի, փոխանակ զի անարգեցին զիս, դարձուցի զերեսս իմ ի նոցանէ, եւ մատնեցի զնոսա ի ձեռս թշնամեաց իւրեանց, եւ անկան ամենեքեան ի սուր։