եւ գնաց զճանապարհ Յերոբովամայ որդւոյ Նաբատայ արքայի՝՝ Իսրայելի, նա եւ զորդի իւր անցոյց ընդ հուր ըստ գարշութեանց ազգացն զորս եբարձ Տէր յերեսաց որդւոցն Իսրայելի։
եւ անցուցին զուստերս եւ զդստերս իւրեանց ընդ հուր, եւ դիւթեցին դիւթութիւնս եւ հմայեցին հմայս, եւ համարձակեցան առնել չար առաջի Տեառն առ ի բարկացուցանելոյ զնա։
Եւ ինքն անցուցանէր զորդիս իւր ընդ հուր յերկրին Բեննոմայ՝՝, եւ հմայէր եւ հաւահարց լինէր եւ դիւթէր. եւ արար վհուկս եւ թովիչս. բազմացոյց առնել չար առաջի Տեառն առ ի բարկացուցանելոյ զնա։
փոխանակ զի թողին զիս, եւ օտարացուցին զտեղիս զայս յինէն. եւ արկանէին ի սմա խունկս աստուածոց օտարաց, զորս ոչ գիտէին ինքեանք եւ հարք իւրեանց, եւ թագաւորքն Յուդայ. եւ լցին զտեղիս զայս արեամբ անմեղաց.
Եւ կերիցեն զմարմինս ուստերաց եւ զմարմինս դստերաց իւրեանց, եւ իւրաքանչիւր զմարմին ընկերի իւրոյ՝ ի նեղութեան եւ ի պաշարման զոր պաշարեսցեն զնոսա թշնամիք իւրեանց եւ որք խնդրէին զանձինս նոցա։
Եւ առ պղծութեան իւրեանց՝՝ շինեցին բագինս Բահաղու ի ձոր որդւոցն Ենովմայ, մատուցանել զուստերս եւ զդստերս իւրեանց Մողոքայ, զոր ոչ պատուիրեցի նոցա, եւ ոչ անկաւ ի սիրտ իմ առնել նոցա զպղծութիւնն զայն առ ի յանցուցանելոյ զՅուդա։
Եւ զշաբաթս իմ ետու նոցա լինել նշանակ ընդ իս եւ ընդ նոսա, ճանաչել նոցա թէ ես եմ Տէր որ սրբեմ զնոսա։ Եւ ասացի ցտունն Իսրայելի յանապատի անդ թէ՝ Ի հրամանս իմ գնացէք, եւ ոչ գնացին. եւ՝ Զիրաւունս իմ պահեցէք, առնել զնոսա, զոր թէ առնիցէ մարդ՝ կեցցէ նոքօք։՝՝
եւ ի պտուղս պատարագացն ձերոց եւ յընծայս որդւոցն ձերոց, եւ ի զատուցանել որդւոցն ձերոց՝ ածել զբոցով. պղծիք յամենայն խորհուրդս՝՝ ձեր մինչեւ ցայսօր ժամանակի, եւ ես տայցե՞մ ձեզ պատասխանի, տունդ Իսրայելի. կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, եթէ տաց ձեզ պատասխանի։
Խօսեաց ընդ որդիսդ Իսրայելի եւ ասասցես. Եթէ ոք յորդւոցդ Իսրայելի կամ յեկելոց պանդխտացն Իսրայելի տացէ զսերմն իւր իշխանի՝՝, մահու մեռցի. եւ ազգք երկրին քարկոծ արասցեն զնա քարամբք։