եւ ընկեցին ի բաց զհաստատութիւնս իւրեանց, եւ զդաշինսն զոր կռեաց ընդ հարս նոցա, եւ զվկայութիւնս նորա զոր ուխտեաց նոցա ոչ պահեցին. եւ գնացին զհետ սնոտեաց, եւ սնոտեցան զհետ ազգացն որ շուրջ զնոքօք, յորոց պատուիրեաց նոցա Տէր չառնել ըստ նմին օրինակի։
Յամաց եւ ի ժամանակաց հարցն մերոց, եմք մեք ի մեղս մեծամեծս մինչեւ ցայսօր. եւ վասն մեղաց մերոց մատնեցեր զմեզ եւ զթագաւորս մեր եւ զորդիս մեր ի ձեռս թագաւորացն հեթանոսաց, ի սուր եւ ի գերութիւն եւ ի յափշտակութիւն, եւ յամօթ երեսաց մերոց եղեաք մինչեւ յօրս յայս։
Եւ հեռացան եւ մերժեցան ի քէն, եւ յետս դարձան յօրինաց քոց. եւ զմարգարէսն քո կոտորեցին, որ քարոզեցին նոցա դառնալ առ քեզ. եւ արարին զբարկութիւն մեծ առաջի քո։
Ննջեցաք ամօթով մերով, եւ ծածկեցին զմեզ անարգանք մեր. քանզի առաջի Աստուծոյ մերոյ մեղաք մեք եւ հարքն մեր ի մանկութենէ մերմէ մինչեւ ցայսօր. եւ ոչ լուաք ձայնի Տեառն Աստուծոյ մերոյ։
Առ դու քեզ քարտէս մատենի, եւ գրեա ի նմա զամենայն զբանս զոր հրաման ետու քեզ ի վերայ Իսրայելի եւ ի վերայ Յուդայ եւ ի վերայ ամենայն ազգաց՝ յօրէ յորմէ խօսեցայ ես ընդ քեզ, յաւուրցն Յովսեայ արքայի Յուդայ եւ մինչեւ ցայսօր.
Ո՞չ ապաքէն զխունկսն զոր արկանէիք ի քաղաքսն Յուդայ եւ արտաքոյ Երուսաղեմի դուք եւ հարք ձեր եւ թագաւորքն ձեր եւ իշխանքն ձեր եւ ժողովուրդ երկրին, յիշեաց Տէր, եւ անկաւ ի սիրտ նորա։
Կաց ի դրան տանն Տեառն եւ ընթերցիր անդ զբանս զայս, եւ ասասցես. Լուարուք զբան Տեառն, ամենայն Հրէաստան որք մտանէք ընդ դրունսդ ընդ այդոսիկ երկիր պագանել Տեառն։
Որդի մարդոյ, ասա ցտունդ Իսրայելի՝ տուն՝՝ դառնացողաց. Ո՞չ գիտէք զինչ է այդ զոր ասացիդ. յորժամ եկեսցէ՝՝ թագաւորն Բաբելացւոց յԵրուսաղէմ, առցէ զթագաւոր նորա եւ զիշխանս, տարցի՝՝ զնոսա առ ինքն ի Բաբելոն։
Ոչ կացէք ի բաց ի մեղաց՝՝ հարցն ձերոց, խուսափեցէք յօրինաց իմոց, եւ ոչ պահեցէք զնոսա. դարձարուք առ իս, եւ ես դառնամ առ ձեզ, ասէ Տէր ամենակալ. եւ ասացէք. Ի՞ւ դարձցուք։