իբրեւ տեսիլ աղեղանդ որ ձգի յամպս յաւուրս անձրեւաց, եւ այսպէս ահագին տեսիլ լուսոյ՝՝ շուրջ զնովաւ։ Այս տեսիլ՝ նմանութիւն փառացն Տեառն. իբրեւ տեսի՝ անկայ ի վերայ երեսաց իմոց, եւ լուայ բարբառ որ խօսէր ընդ իս՝
Եւ դու, որդի մարդոյ, արա դու քեզ հանդերձ գերութեան, եւ վարեաց ի գերութիւն զաւուրս առաջի նոցա, եւ գերեսջիր ի տեղւոջէ քումմէ յայլ տեղի առաջի դոցա, զի տեսցեն. քանզի տուն դառնացողաց են։
Որդի մարդոյ, մարգարեաց ի վերայ մարգարէիցդ Իսրայելի որ մարգարէանան անդ, եւ ասասցես ցմարգարէսդ որ մարգարէանան ի սրտից իւրեանց. մարգարէանայցես եւ ասասցես ցնոսա.՝՝ Լուարուք զպատգամս Տեառն.
Որդի մարդոյ, երկիր մի որ յանցանիցէ ինչ ինձ յանցանս, եւ ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ նորա, եւ խորտակեցից զհաստատութիւն հացի նորա, եւ արձակեցից ի վերայ նորա սով, եւ բարձից ի նմանէ զմարդ եւ զանասուն։
Որդի մարդոյ, արքդ այդոքիկ եդին զխորհուրդս՝՝ իւրեանց ի սիրտս իւրեանց, եւ զտանջանս անիրաւութեանց իւրեանց եդին առաջի երեսաց իւրեանց. թէ իցէ՞ տալով տաց դոցա պատասխանի։
Եւ դու, որդի մարդոյ, մի՛ երկնչիցիս ի նոցանէ, եւ մի՛ զանգիտիցես յերեսաց նոցա. զի զայրանալով զայրասցին եւ յարիցեն ի վերայ քո, զի՝՝ ի մէջ կարճաց բնակեալ ես դու. մի՛ երկնչիցիս ի բանից նոցա եւ յերեսաց նոցա մի՛ զանգիտիցես, զի տուն դառնացողաց են։
Որդի մարդոյ, խօսեաց ընդ ծերսդ տանդ Իսրայելի եւ ասասցես ցդոսա. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Եթէ հարցանե՞լ գայք դուք առ իս. կենդանի եմ ես եթէ տաց ինչ ձեզ պատասխանի, ասէ Ադոնայի Տէր։
Եւ ասէ ցիս Տէր. Որդի մարդոյ, այսպէս ասէ Տէր Տէր. Այս հրամանք են սեղանոյն յաւուր գործուածոյ իւրոյ. մատուցանել ի վերայ նորա ողջակէզս, եւ հեղուլ առ նովաւ արիւն։
Եւ դու, որդի մարդոյ, ա՛ռ քեզ սուսեր յեսանասուր, սուր քան զսրբիչ՝՝ վարսավիրայից. ստանայցես զայն քեզ, եւ ածիցես զայն զգլխով քով եւ զմօրուօք. եւ առցես կշիռս եւ կշռեսցես զնոսա։