Եւ յապստամբելն նորա ի Նաբուքոդոնոսորայ արքայէ, եւ անցանելոյ զերդմամբքն զոր երդմնեցոյց զնա յԱստուած իւր, խստացոյց զպարանոց իւր, եւ զսիրտ իւր կարծրացոյց՝ ոչ եւս դառնալ առ Տէր Աստուած Իսրայելի։
Արդ այսօր թագաւորք օտարք տիրեն ի վերայ մեր եւ ուտեն զսա վասն մեղաց մերոց, եւ անկեալք ի ծառայութիւն՝ տամք հարկս. եւ վարեն զմեզ եւ զանասունս մեր որպէս եւ կամին, եւ եմք ի նեղութեան եւ ի վիշտս մեծ այսօր վասն մեղաց մերոց՝՝։
Եւ զամենայն կանայս քո եւ զորդիս քո հանցեն առ Քաղդէացիսն, եւ դու ոչ ապրեսցիս ի ձեռաց նորա. զի ի ձեռս թագաւորին Բաբելացւոց ըմբռնեսցիս, եւ քաղաքս այրեսցի հրով։
եւ ասասցես ցանտառն Նագեբայ. Լուր զպատգամս Տեառն. այսպէս ասէ Տէր Տէր Աստուած. Ահաւասիկ ես հարից զքէն հուր, եւ կերիցէ ի քեզ զամենայն փայտ դալար եւ զամենայն փայտ չոր, եւ ոչ շիջցի բոցն բորբոքեալ, եւ այրեսցին ի նմա ամենայն դէմք յարեւելից մինչեւ ի հիւսիսի։
ողբս առցեն ի վերայ քո եւ ասասցեն. Զիա՜րդ կորեար, քակտեցար ի մէջ ծովու, քաղաքդ հոյակապ, որ եղեր զօրացեալ ի մէջ ծովու՝ դու եւ բնակիչ քո, որ զարհուրեցուցանէիր զամենայն բնակիչս քո։
Զի աւուրս բազումս նստցին որդիքն Իսրայելի առանց թագաւորի եւ առանց իշխանի եւ առանց պատարագաց եւ առանց սեղանոյ եւ առանց քահանայութեան եւ առանց յայտնութեանց՝՝։
Յաւուր յայնմիկ կանգնեցից զխորանն Դաւթի զանկեալն. եւ կանգնեցից զկործանեալս նորա. եւ զյատակեալս նորա վերստին կանգնեցից, եւ շինեցից զնա ըստ աւուրցն յաւիտենից,
Եւ նոքա աղաղակէին. Բարձ ի մէնջ, բարձ ի մէնջ, եւ հան զդա ի խաչ։ Ասէ ցնոսա Պիղատոս. Ես զթագաւորդ ձեր ի խա՞չ հանիցեմ։ Պատասխանի ետուն քահանայապետքն. Չիք մեր թագաւոր բաց ի կայսերէ։
Եւ ասէ դժնիկ ցծառս. Թէ արդարեւ օծանիցէք զիս թագաւորել ի վերայ ձեր, եկայք ծածկեցարուք ընդ հովանեաւ իմով, եթէ ոչ, ելանիցէ հուր ի դժնկէ աստի, եւ կերիցէ զեղեւնափայտս Լիբանանու։