13 Եւ արդ տնկեցին զնա յանապատի յերկրի անջրդի։
Եւ գերեաց զմնացորդսն ի Բաբելոն. եւ էին անդ՝ նմա եւ որդւոց նորա ի ծառայութիւն, մինչեւ ի թագաւորութիւնն Մարաց.
Ի կատարած. Սաղմոս Դաւթի։
Աստուած, դու ծանեար զանզգամութիւն իմ, եւ յանցանք իմ ի քէն ոչ ծածկեցան։
Մայր քո իբրեւ զորթ, եւ իբրեւ զծաղիկ նռնենեաց՝՝ տնկեալ ի գնացս ջուրց, բոյս նորա եւ պտուղ նորա եղեւ ի ջուրց բազմաց։
Եւ ածից զձեզ յանապատ ազգացն, եւ դատ եդից անդ ընդ զձեզ դէմ յանդիման։
Զի արարից զնա մերկ, եւ կացուցից զնա ըստ աւուրց ծննդեան իւրոյ. եւ եդից զնա իբրեւ զանապատ, եւ կարգեցից զնա իբրեւ զերկիր անջուր, եւ սպանից զնա ի ծարաւոյ։
եւ եբարձ զնոսա Տէր յերկրէ իւրեանց բարկութեամբ եւ սրտմտութեամբ եւ զայրացմամբ մեծաւ յոյժ, եւ մերժեաց զնոսա յերկիր օտար մինչեւ ցայժմ։