12 Եւ բեկաւ ի բարկութեան եւ յերկիր կործանեցաւ, եւ հողմ խորշակի ցամաքեցոյց զշառաւիղս նորա. խնդրեցաւ ի նմանէ վրէժ, եւ ցամաքեցաւ գաւազան՝՝ զօրութեան նորա, եւ հուր մաշեաց զնա։
Յաւուրսն յայնոսիկ՝՝ ել փարաւոն Նեքաւով արքայ Եգիպտացւոց ի վերայ արքային Ասորեստանեայց առ Եփրատ գետով. եւ գնաց Յովսիա արքայ ընդ առաջ նորա. եւ սպան զնա ի Մակեդով ի տեսանելն նորա զնա։
Եւ թագաւորեցոյց փարաւոն Նեքաւով ի վերայ նոցա զԵղիակիմ որդի Յովսեայ արքայի Յուդայ՝՝ փոխանակ Յովսեայ հօր իւրոյ, եւ փոխեաց զանուն նորա Յովակիմ. եւ զՅովաքազ առ եւ տարաւ յԵգիպտոս, եւ մեռաւ անդ։
Կանայք՝ որ դիմեալ գայք ի հանդիսէ՝ յառաջ մատիք.՝՝ զի ոչ եթէ ժողովուրդ է՝ յորում գոյ իմաստութիւն. վասն այնորիկ մի՛ գթասցի ի նոսա Աստուած որ արարն զնոսա. մի՛ որ ստեղծն զնոսա ողորմեսցի նոցա։
Եւ եղիցի զոր օրինակ զարթուցեալ էի ի վերայ նոցա ի խլել եւ ի կործանել, ի քակել եւ ի կորուսանել եւ ի չարչարել, նոյնպէս զարթեայց ի վերայ նոցա ի շինել եւ ի տնկել, ասէ Տէր։
Քանզի նա ի մէջ եղբարց զատուսցէ՝՝, ածցէ ի վերայ նորա Տէր հողմ խորշակի յանապատէ, եւ ցամաքեցուսցէ զերակս նորա, եւ աւերեսցէ զաղբեւրս նորա, սա ցամաքեցուսցէ զերկիր նորա եւ զամենայն անօթս նորա ցանկալիս՝՝։
Եւ եղեւ ի ծագել արեւուն հրամայեաց Աստուած հողմոյ խորշակի տապախառնի, եւ անկաւ արեւն զգլխովն Յովնանու, եւ կայր ի տարակուսի եւ քաղէին ոգիք նորա. եւ ասէր. Լաւ էր ինձ մեռանել քան զայս կեանս իմ։