Մի՛ երկիր պագանիցես նոցա, եւ մի՛ պաշտեսցես զնոսա. զի ես եմ Տէր Աստուած քո, Աստուած նախանձոտ, որ հատուցանեմ զմեղս հարանց որդւոց, յերիս եւ ի չորս ազգս ատելեաց իմոց։
Որդի մարդոյ, ասա ցտունդ Իսրայելի՝ տուն՝՝ դառնացողաց. Ո՞չ գիտէք զինչ է այդ զոր ասացիդ. յորժամ եկեսցէ՝՝ թագաւորն Բաբելացւոց յԵրուսաղէմ, առցէ զթագաւոր նորա եւ զիշխանս, տարցի՝՝ զնոսա առ ինքն ի Բաբելոն։
Եւ ասէք թէ՝ Զի՞ է զի ոչ եհաս անիրաւութիւն հօրն՝ որդւոյն։ Զի որդին ողորմութիւն եւ արդարութիւն արար, զամենայն օրէնս իմ պահեաց եւ արար զնոսա, կելով կեցցէ։
եւ ասասցես ցորդիսն Ամոնայ. Լուարուք զպատգամս Ադոնայի Տեառն. այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Փոխանակ զի ոտնհար եղերուք ի վերայ սրբութեանց իմոց որ պղծեցան, եւ ի վերայ երկրին Իսրայելի որ ապականեցաւ, եւ ի վերայ տանն Յուդայ որ գնաց ի գերութիւն,
ասասցես ցնոսա. Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւասիկ ես առից զազգդ Յովսեփու որ է ի ձեռին Եփրեմայ, եւ զազգդ Իսրայելի զմերձաւորս դորա, եւ տաց զդոսա յազգն Յուդայ, եւ եղիցին՝՝ ի մի գաւազան. եւ եղիցին մի ի ձեռին Յուդայ։
Եւ բնակեսցեն յերկրին իւրեանց զոր ետու ես ծառային իմում Յակոբայ ուր բնակեցին հարք իւրեանց. եւ բնակեսցեն դոքա ի նմա, եւ որդիք դոցա եւ որդիք որդւոց դոցա մինչեւ յաւիտեան. եւ Դաւիթ ծառայ իմ եղիցի իշխան դոցա յաւիտեան։