Երթայք խնդրեցէք ի Տեառնէ վասն իմ եւ վասն ամենեցուն մնացելոցս յԻսրայելէ եւ Յուդայ յաղագս բանից գրոցդ այդոցիկ որք գտան. վասն զի մեծ սրտմտութիւն Տեառն բորբոքեալ է ի մեզ. զի ոչ լուան հարքն մեր զբանս Տեառն առնել ըստ ամենայնի որ ինչ գրեալ է ի գիրսդ յայդոսիկ։
Եւ ոչ ածին զմտաւ զի ոչ ծանեան խորհրդովք՝ թէ զկէս փայտին այրեցին ի հուր, եւ ի վերայ կայծականց նորա հաց արարին, եւ միս խորովեցին եւ կերան, եւ զկէսն ի նմանէ արարին պատկեր եւ երկիր պագանեն նմա։
զի առնելով արասցուք զամենայն բան որ ելանէ ի բերանոյ մերմէ, արկանել խունկս տիկնոջն երկնից եւ նուիրել նմա նուէրս, որպէս արարաք մեք եւ հարքն մեր եւ թագաւորքն մեր եւ իշխանքն մեր՝ ի քաղաքս Յուդայ եւ արտաքոյ Երուսաղեմի, եւ էաք հացալիցք եւ փափկացեալք, եւ չար ինչ ոչ տեսանէաք։
Ունկն դիք եւ լուարուք, ոչ այդպէս խօսին՝՝, եւ ոչ գոյ մարդ որ զղջանայ ի չարեաց իւրոց, եւ ասէ թէ՝ Զի՞նչ գործեցի. կասեաց ընթացօղն յընթացից իւրոց՝ իբրեւ զձի ընդ քիրտն մտեալ ի խխնջել իւրում՝՝։
Կարգեցէք զսիրտս ձեր յօրէ յայսմանէ եւ անդր. ի քսաներորդէ եւ չորրորդէ իններորդի ամսեանդ, եւ յօրէ յայդմանէ յորում անկաւ հիմն տաճարիդ Տեառն, դիք ի սիրտս ձեր.