Եւ գնաց անտի, եւ եգիտ զՅովնադաբ որդի Ռեքաբայ ընդ առաջ իւր, եւ օրհնեաց զնա. եւ ասէ ցնա Յէու. Եթէ իցէ՞ սիրտ քո ուղիղ իբրեւ զսիրտ իմ ընդ սրտի քում։ Եւ ասէ Յովնադաբ. Է։ Եւ ասէ Յէու. Եթէ իցէ՝ տուր ցիս զձեռն քո։ Եւ ետ զձեռն իւր, եւ եհան զնա առ իւր ի կառսն.
Եւ արդ մի՛ խստացուցանէք զպարանոցս ձեր. տուք փառս Աստուծոյ՝՝, եւ մտէք ի սրբութիւնս նորա զոր սրբեաց յաւիտեան, եւ ծառայեցէք Տեառն Աստուծոյ ձերում, եւ դարձուսցէ ի ձէնջ զբարկութիւն սրտմտութեան իւրոյ։
Եւ ապստամբեսցի՝՝ ի նմանէ առաքել հրեշտակս յԵգիպտոս, տալ նմա երիվարս եւ զօրս բազումս. եթէ իցէ աջողեսցի՞, եթէ իցէ ապրեսցի՞ որ առնէն իրս հակառակս՝՝, եւ անցանէ ըստ ուխտ. եթէ իցէ ապրեսցի՞։
Կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, եթէ ոչ ի տեղւոջ յորում թագաւորն՝՝ թագաւորեցոյց զնա, որ անարգեաց զնզովսն իմ եւ անց ըստ ուխտն իմ որ՝՝ ընդ նմա ի մէջ Բաբելոնի վախճանեսցի։
Վասն այսորիկ ասա. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր,՝՝ եթէ ոչ ըստ ուխտին իմում զորով անց եւ ըստ երդմանն իմոյ զոր անարգեաց՝ հատուցից ի գլուխ նորա։