Եւ յապստամբելն նորա ի Նաբուքոդոնոսորայ արքայէ, եւ անցանելոյ զերդմամբքն զոր երդմնեցոյց զնա յԱստուած իւր, խստացոյց զպարանոց իւր, եւ զսիրտ իւր կարծրացոյց՝ ոչ եւս դառնալ առ Տէր Աստուած Իսրայելի։
Եւ եցոյց ինձ Տէր երկուս կողովս թզոյ, որ կային առաջի տաճարին Տեառն. յետ գերելոյն Նաբուքոդոնոսորայ արքային Բաբելացւոց զՅեքոնիա որդի Յովակիմայ արքայի Յուդայ, եւ զիշխանս Յուդայ, եւ զարուեստագէտսն եւ զկալանաւորակապսն եւ զմեծամեծս՝՝ յԵրուսաղեմէ, եւ տարաւ զնոսա ի Բաբելոն։
յետ տանելոյ Յեքոնեայ արքայի եւ տիկնոջն եւ ներքինեաց եւ իշխանաց Յուդայ յԵրուսաղեմէ, եւ ամենայն ազատաց եւ արուեստագիտաց եւ կալանաւորակապաց՝՝ յԵրուսաղեմէ.
Կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, եթէ ոչ ի տեղւոջ յորում թագաւորն՝՝ թագաւորեցոյց զնա, որ անարգեաց զնզովսն իմ եւ անց ըստ ուխտն իմ որ՝՝ ընդ նմա ի մէջ Բաբելոնի վախճանեսցի։
Եւ դու, որդի մարդոյ, մարգարեաց եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Տէր Տէր Աստուած՝ ցորդիսն Ամոնայ, եւ վասն նախատանացն նոցա, ասասցես. Սուր՝ սուր հանեալ ի սպանումն, մերկացեալ ի վախճան։
Եւ եղեւ յետ ամսոյ միոյ աւուրց՝՝ ել Նաաս Ամովնացի, եւ բանակեցաւ զՅաբիսաւ Գաղաադու. եւ ասեն ամենայն արք Յաբիսայ ցՆաաս Ամովնացի. Ուխտեա ընդ մեզ ուխտ, եւ ծառայեսցուք քեզ։