41 եւ այրեսցեն զտունս քո հրով, եւ արասցեն ի քեզ վրէժխնդրութիւն առաջի կանանց բազմաց. եւ դարձուցից զքեզ ի պոռնկութենէ քումմէ, եւ վարձս ոչ եւս տացես նոցա։
եւ զամենայն կապուտ նորա ժողովեսցես յելս նորա, եւ այրեսցես հրով զքաղաքն եւ զամենայն զաւար նորա համօրէն առաջի Տեառն Աստուծոյ քո, եւ եղիցի աւերակ յաւիտեան եւ ոչ եւս շինեսցի։
Զի մի՛ եւս պղծեսցին ի կուռս իւրեանց եւ ի գարշելիս իւրեանց եւ յամենայն ամպարշտութիւնս իւրեանց. եւ փրկեցից զդոսա յամենայն անօրէնութեանց դոցա զոր՝՝ մեղան ի նոսա, եւ սրբեցից զդոսա, եւ եղիցին ինձ ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց դոցա յԱստուած։
Վասն այսորիկ բարձցի անօրէնութիւն Յակոբայ. եւ այս է օրհնութիւն նորա, յորժամ բարձից ի նմանէ զմեղս նորա. ի ժամանակի յորում մանրեսցեն իբրեւ զփոշի մանր՝ զամենայն քարինս մեհենաց քոց. եւ մի՛ եւս մնասցեն գործք պաշտամանցն նոցա, այլ կոտորեսցին իբրեւ զմայրի փայտահարաց։
հանջիք զերկոսին ի դուռն քաղաքին իւրեանց, եւ քարկոծեսցեն զնոսա քարամբք եւ մեռցին. զաղջիկն՝ զի ոչ բողոքեաց ի քաղաքին, եւ զայրն որ լլկեաց զկին ընկերի իւրոյ. եւ բարձջիք զչարն ի միջոյ ձերմէ։
հանցեն զաղջիկն առ դուրս հօր իւրոյ, եւ քարկոծ արասցեն զնա արք քաղաքին իւրոյ եւ մեռցի. զի արար անզգամութիւն ի մէջ որդւոցն Իսրայելի, պոռնկել ի տան հօր իւրոյ. եւ բարձջիք զչարն ի ձէնջ։
Եւ եղիցես հեծեծելի եւ եղկելի, ծաղր եւ երեւոյթ ի մէջ ազգացն որ շուրջ զքեւ իցեն, յառնել ինձ ի քեզ դատաստանս բարկութեամբ եւ սրտմտութեամբ եւ վրէժխնդրութեամբ ցասման. ես Տէր խօսեցայ։