Եւ ասէ Միքիա. Ոչ այդպէս. ոչ ես ինչ, այլ՝՝ լուր զպատգամ Տեառն. ո՞չ ապաքէն տեսի զՏէր Աստուած Իսրայելի՝՝ նստեալ ի վերայ աթոռոյ իւրոյ, եւ ամենայն զօրք երկնից կային շուրջ զնովաւ յաջմէ եւ յահեկէ.
Եթէ արձակեսցէ այր զկին իւր, եւ գնասցէ ի նմանէ եւ լինիցի առն այլում, եթէ դառնալով դարձցի՞ անդրէն ի նոյն. ո՞չ ապաքէն պղծելով պղծիցի կինն այն. եւ դու պոռնկեցար ընդ հոմանիս բազումս, այլ դարձ առ իս, ասէ Տէր։
Որդի մարդոյ, մարգարեաց ի վերայ մարգարէիցդ Իսրայելի որ մարգարէանան անդ, եւ ասասցես ցմարգարէսդ որ մարգարէանան ի սրտից իւրեանց. մարգարէանայցես եւ ասասցես ցնոսա.՝՝ Լուարուք զպատգամս Տեառն.
Եւ եղեւ քեզ ի խոտորնակի քան զամենայն կանանց ի պոռնկութեան քում, եւ յետ քո ոչ պոռնկեցան. զի նոքա կապէնս առնուն յարանց, եւ դու տայիր վարձս սեղեխաց, եւ՝՝ եղեւ քեզ այն ի խոտորնակի։
եւ ասասցես ցանտառն Նագեբայ. Լուր զպատգամս Տեառն. այսպէս ասէ Տէր Տէր Աստուած. Ահաւասիկ ես հարից զքէն հուր, եւ կերիցէ ի քեզ զամենայն փայտ դալար եւ զամենայն փայտ չոր, եւ ոչ շիջցի բոցն բորբոքեալ, եւ այրեսցին ի նմա ամենայն դէմք յարեւելից մինչեւ ի հիւսիսի։
Զի պոռնկելով պոռնկեցաւ մայր նոցա, եւ յամօթ արար որ ծնաւն զնոսա. զի ասաց. Երթայց զհետ հոմանեաց իմոց, ոյք տայցեն ինձ զհաց իմ եւ զջուր եւ զհանդերձ եւ զկտաւ իմ եւ զգինի իմ եւ զձէթ իմ եւ զամենայն ինչ որ պիտոյ է ինձ՝՝։
Լուարուք զբան Տեառն, որդիք Իսրայելի, զի դատաստան Տեառն է ընդ բնակիչս երկրի, զի ոչ գոյ ճշմարտութիւն, եւ ոչ ողորմութիւն, եւ ոչ գիտութիւն Աստուծոյ ի վերայ երկրի։
Պատասխանի ետ նմա Յիսուս եւ ասէ. Եթէ գիտէիր դու զպարգեւսն Աստուծոյ, եւ ո՛վ է որ ասէդ ցքեզ թէ՝ Տուր ինձ ըմպել, դու արդեւք խնդրէիր ի նմանէ, եւ տայր քեզ ջուր կենդանի։