21 եւ զեներ զորդիսն իմ, եւ արարեր զնոսա նոցա ջնջոցս։
եւ անցուցին զուստերս եւ զդստերս իւրեանց ընդ հուր, եւ դիւթեցին դիւթութիւնս եւ հմայեցին հմայս, եւ համարձակեցան առնել չար առաջի Տեառն առ ի բարկացուցանելոյ զնա։
Եւ անցոյց զորդիս իւր ընդ հուր, եւ հմայէր եւ հաւահարց լինէր. եւ արար վհուկս եւ գէտս. եւ յաճախեաց առնել չար առաջի Տեառն առ ի բարկացուցանելոյ զնա։
եւ պղծեաց զՏափեթ, որ ի ձոր որդւոցն Ենովմայ, առ ի չածելոյ առն զուստր իւր կամ զդուստր զբոցով Մեղքովմայ։
եւ կռոց նոցա զոհէր յերկրին Բենոմայ՝՝, եւ անցուցանէր զորդիս իւր ընդ հուր, ըստ գարշութեան ազգացն զորս սատակեաց Տէր յերեսաց որդւոցն Իսրայելի.
Վարեցին արտս եւ տնկեցին այգիս, եւ արարին պտուղ արմտեաց իւրեանց։
Սրբեա դու ինձ զամենայն անդրանիկ նախծին որ բանայ զամենայն արգանդ ի մէջ որդւոցդ Իսրայելի, ի մարդոյ մինչեւ յանասուն, քանզի իմ է։
եւ շինեցին բագինս Բահաղու, այրել զորդիս իւրեանց հրով, ողջակէզս Բահաղու. զոր ոչ պատուիրեցի եւ ոչ խօսեցայ, եւ ոչ ածի զմտաւ ի սրտի իմում։
Եւ պղծեցի զնոսա ի պատարագս իւրեանց, ընդ անցանել ինձ ընդ ամենայն՝՝ որ բանայ զարգանդ, զի սատակեցից զնոսա, եւ ծանիցեն եթէ ես եմ Տէր։
Եւ ի սերմանէ քումմէ մի՛ տացես ծառայել իշխանի՝՝, եւ մի՛ պղծեսցես զանուն իմ սուրբ. զի՝՝ ես եմ Տէր։
Մի՛ գտանիցի ի քեզ որ ածիցէ զուստր իւր կամ զդուստր իւր զբոցով, եւ դիւթիցէ դիւթութիւն, եւ հմայիցէ, եւ հաւահարց լինիցի,