19 եւ զհացն իմ զոր ետու քեզ՝ եւ զնաշիհն եւ զեւղ եւ զմեղր զոր ջամբեցի քեզ՝ եդիր առաջի երեսաց նոցա ի հոտ անուշից. եւ եղեւ յետ այնորիկ՝՝, ասէ Ադոնայի Տէր,
Եւ հոտոտեցաւ Տէր Աստուած ի հոտ անուշից։ Եւ ասէ Տէր Աստուած՝ ածեալ զմտաւ. Ոչ եւս յաւելից անիծանել զերկիր վասն գործոց մարդկան, զի միտք մարդոյ հաստատեալ են ի խնամս չարի ի մանկութենէ իւրմէ. արդ ոչ եւս յաւելից հարկանել զամենայն մարմին կենդանի որպէս արարի։
Եւ զարդարեցար ի զարդ ոսկւոյ եւ արծաթոյ, եւ հանդերձ քո բեհեզ եւ զառնաւուխտ եւ ճաճանչանաւուխտ. եւ կերար նաշիհ եւ եւղ եւ մեղր, եւ եղեր գեղեցիկ յոյժ յոյժ, եւ գրգեցար ի գրգանս թագաւորութեան՝՝։