9 Եւ մարգարէ ոք թէ խաբեսցի եւ խօսեսցի բան ինչ, ես Տէր մոլորեցուցի զմարգարէն զայն. եւ ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ նորա, եւ սատակեցից զնա ի միջոյ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի։
Եւ բարկացաւ սրտմտութեամբ Տեառն զօրութեանց ի վերայ ժողովրդեան իւրոյ, եւ արկ զձեռն իւր ի վերայ նոցա եւ սատակեաց զնոսա, բարկացաւ ի վերայ լերանց՝՝, եւ եղեն դիակունք նոցա իբրեւ աղբ զճանապարհաւ. ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ սրտմտութիւն նորա, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
Եւ ես առից ի ձեռն զխաբէութիւնս նոցա, եւ ըստ մեղաց նոցա հատուցից նոցա՝՝. զի կոչեցի զնոսա՝ եւ ոչ լուան ինձ, խօսեցայ՝ եւ ոչ անսացին. եւ արարին չար առաջի իմ, եւ զոր ոչն կամէի ընտրեցին։
զԱսորեստան՝՝ յելիցն արեւու, եւ զՅոյնս ի մտիցն արեւու. ոյք ուտէին զԻսրայէլ բերանալիր ամենայն բերանով։ Ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ բարկութիւն նորա, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
Վասն այսորիկ ի վերայ երիտասարդաց նոցա ոչ եղիցի ուրախ Աստուած, եւ որբոց նոցա եւ այրեաց մի՛ ողորմեսցի, զի ամենեքին անօրէնք են եւ չարք, եւ ամենայն բերան խօսի զանիրաւութիւն։ Ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ բարկութիւնն, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
զի կերիցէ Մանասէ զԵփրեմ, եւ Եփրեմ զՄանասէ, եւ ի միասին պաշարեսցեն զՅուդա։ Ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ բարկութիւն նորա, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր ի վերայ մարգարէիցն, որ մարգարէանան յանուն իմ, եւ ես ոչ առաքեցի զնոսա եւ ոչ պատուիրեցի նոցա՝՝, որ ասեն թէ՝ Սուր եւ սով ոչ եղիցի յերկրիս յայսմիկ. յախտ ծիւրական մահու, եւ՝՝ ի սուր եւ ի սով սպառեսցին մարգարէքն այնոքիկ.
Յամօթ եղե՞ն զի պակասեցան. եւ ոչ որպէս ամաչեցեալք ամաչեցին, եւ զանարգանս իւրեանց ոչ առին ի միտ. վասն այնորիկ անկցին ի կործանումն իւրեանց՝՝, եւ ի ժամանակի այցելութեան իւրեանց սատակեսցին, ասէ Տէր։
եւ ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ մարգարէիցն որ տեսանէին ստութիւնս եւ խօսէին սնոտիս. ի խրատու ժողովրդեան իմոյ մի՛ կացցեն, եւ մի՛ ի գիրս տանն Իսրայելի գրեսցին, եւ յերկիրն Իսրայելի մի՛ մտցեն. եւ ծանիցեն թէ ես եմ Ադոնայի Տէր։
Արդ ես ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ քո եւ բարձից զիրաւունս քո, եւ մատնեցից զքեզ ի ձեռս ատելեաց քոց՝ դստերաց այլազգեացն, որք թիւրէին զքեզ ի ճանապարհէ քումմէ՝՝։
Եւ եղիցի թէ մարգարէանայցէ ոք տակաւին, եւ ասասցեն ցնա հայր եւ մայր իւր որ ծնան զնա. Մի՛ կեցջիր, զի սուտ խօսեցար յանուն Տեառն. եւ խափանեսցեն զնա հայր եւ մայր նորա որ ծնան զնա՝ ի մարգարէանալոյն։