Վասն այնորիկ խօսեաց ընդ դոսա եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Այր ոք այր ի տանէդ Իսրայելի, որ դիցէ զխորհուրդս իւր ի սրտի իւրում, եւ զտանջանս անիրաւութեան իւրոյ կարգեսցէ առաջի աչաց իւրոց, եւ եկեսցէ առ մարգարէ՝ հարցանել նովաւ յինէն,՝՝ ես Տէր պատասխանի տաց նմա ըստ այնմ զոր ի մտի ունիցի.
Եւ եմոյծ զիս ի ներքին սրահ տանն Տեառն, եւ ահա ի վերայ դրաց տաճարին Տեառն ընդ սեղանն եւ ընդ վանդակն՝՝ իբրեւ արք քսանեւհինգ, որոց զթիկունս ի տաճարն Տեառն դարձուցեալ էր, եւ զերեսս ընդ արեւելս, եւ երկիր պագանէին արեգական։
Եւ ասէ ցիս. Որդի մարդոյ, տեսանե՞ս զինչ գործեն դոքա աստ, անօրէնութիւն մեծ տունդ Իսրայելի, հեռանալ ի սրբութեանց իմոց. դարձեալ՝ եւս մեծամեծս քան զայս տեսցես անօրէնութիւնս։
Յաւուր յայնմիկ ոչ ամաչեսցես յամենայն գործոց քոց, որովք ամպարշտեցար առ իս. զի յայնժամ զերծից ի քէն զչարութիւն ամբարտաւանութեան քո, եւ ոչ եւս յաւելցես մեծաբանել ի վերայ լերին սրբութեան իմոյ։
Եւ մի՛ լինիք իբրեւ զհարս ձեր, զորս պատուհասէին՝՝ մարգարէքն առաջինք, եւ ասէին. Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Դարձարուք յամենայն ճանապարհաց ձերոց չարաց, եւ ի գնացից ձերոց չարաց. եւ ոչ լուան, եւ ոչ անսացին լսել ինձ, ասէ Տէր։
այլ նախ որոց ի Դամասկոս եւ յԵրուսաղէմ էին, եւ ընդ ամենայն գաւառսն Հրէաստանի եւ ի հեթանոսս, պատմեցի զղջանալ եւ դառնալ յԱստուած կենդանի, արժանի ապաշխարութեան գործս գործել։
Եւ խօսեցաւ Սամուէլ ընդ ամենայն տանն Իսրայելի եւ ասէ. Թէ յամենայն սրտէ ձերմէ դարձեալ էք առ Տէր, ի բաց արարէք զաստուածսն օտարոտիս ի միջոյ ձերմէ եւ զանտառսն, եւ պատրաստեցէք զսիրտս ձեր առ Տէր, եւ ծառայեցէք նմա միայնոյ, եւ փրկեսցէ զձեզ ի ձեռաց այլազգեացն։