Վասն այսորիկ այսպէս ասէ Տէր ի վերայ մարգարէիցն, որ մարգարէանան յանուն իմ, եւ ես ոչ առաքեցի զնոսա եւ ոչ պատուիրեցի նոցա՝՝, որ ասեն թէ՝ Սուր եւ սով ոչ եղիցի յերկրիս յայսմիկ. յախտ ծիւրական մահու, եւ՝՝ ի սուր եւ ի սով սպառեսցին մարգարէքն այնոքիկ.
զի մի՛ եւս մոլորեսցի տունն Իսրայելի յինէն, եւ զի մի՛ եւս պղծեսցին յամենայն յանցանս իւրեանց. եւ եղիցին ինձ ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց նոցա յԱստուած, ասէ Ադոնայի Տէր։
Վասն այնորիկ խօսեաց ընդ դոսա եւ ասասցես. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Այր ոք այր ի տանէդ Իսրայելի, որ դիցէ զխորհուրդս իւր ի սրտի իւրում, եւ զտանջանս անիրաւութեան իւրոյ կարգեսցէ առաջի աչաց իւրոց, եւ եկեսցէ առ մարգարէ՝ հարցանել նովաւ յինէն,՝՝ ես Տէր պատասխանի տաց նմա ըստ այնմ զոր ի մտի ունիցի.
Եւ մարգարէ ոք թէ խաբեսցի եւ խօսեսցի բան ինչ, ես Տէր մոլորեցուցի զմարգարէն զայն. եւ ձգեցից զձեռն իմ ի վերայ նորա, եւ սատակեցից զնա ի միջոյ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի։