Եւ գնաց Քեղկիա քահանայ եւ Աքիկամ եւ Աքոբովր եւ Սափան եւ Յասայիա՝ առ Ողդա մարգարէ՝ կին Սեղղովմայ որդւոյ Թեկուայ, որդւոյ Արասայ պատմուճակի. եւ նա բնակէր յԵրուսաղէմ ի Մասենա. եւ խօսեցան ընդ նմա։
Յիշեսցէ Աստուած ըստ նենգութեանն Տուբիայ եւ Սանաբաղտայ՝ ոյք խորհեցան ի վերայ իմ չար, եւ ստիպէին սուտ մարգարէանալ, զի զարհուրեցուսցեն եւ երկեցուսցեն զիս՝՝։
Որդի մարդոյ, մարգարեաց ի վերայ մարգարէիցդ Իսրայելի որ մարգարէանան անդ, եւ ասասցես ցմարգարէսդ որ մարգարէանան ի սրտից իւրեանց. մարգարէանայցես եւ ասասցես ցնոսա.՝՝ Լուարուք զպատգամս Տեառն.
Եւ առցես դու քեզ տապակ երկաթի, եւ կանգնեսցես զնա իբրեւ զպարիսպ երկաթի ընդ քեզ եւ ընդ քաղաքն. եւ պատրաստեսցես զերեսս քո ի վերայ նորա, եւ եղիցի ի պաշարումն, եւ պաշարեսցես զնա. զի այն նշանակ է որդւոցն Իսրայելի։
Լինէին եւ սուտ մարգարէք ի ժողովրդեանն, որպէս եւ այժմ ի ձեզ լինիցին սուտ վարդապետք, որք սպրդեալ մուծանեն հերձուածս կորստեան, եւ զոր Տէր գնեաց զնոսա՝՝ ուրացեալ, ածեն ի վերայ անձանց զարագահասն կորուստ։