Եւ Դաւիթ ելանէր ընդ զառ ի վերն Ձիթենեաց, ելանէր եւ լայր, եւ զգլուխ իւր ծածկեալ. եւ ինքն երթայր բոկ. եւ ամենայն ժողովուրդն ընդ նմա ձորձ զգլխով, այր իւրաքանչիւր ելանէին եւ լային։
Եւ առցես դու քեզ տապակ երկաթի, եւ կանգնեսցես զնա իբրեւ զպարիսպ երկաթի ընդ քեզ եւ ընդ քաղաքն. եւ պատրաստեսցես զերեսս քո ի վերայ նորա, եւ եղիցի ի պաշարումն, եւ պաշարեսցես զնա. զի այն նշանակ է որդւոցն Իսրայելի։
Եւ ծպտեցաւ Սաւուղ, եւ զգեցաւ այլ հանդերձս, եւ գնաց ինքն եւ երկու արք ընդ նմա, եւ եկին առ կինն գիշերի։ Եւ ասէ ցնա. Դիւթեա դու ինձ վհկաւդ, եւ հան ինձ զոր ասացից քեզ։