Եւ հալածեցից զնոսա սրով եւ սովով եւ մահուամբ, եւ տաց զնոսա ի շարժումն ամենայն թագաւորութեանց երկրի, ի նզովս եւ յապականութիւն եւ ի շչիւն եւ ի նախատինս ի մէջ ամենայն ազգաց ուր ցրուեցից զնոսա անդր.
Եւ եղիցին ուղտերամակք նոցա յաւար, եւ բազմութիւն խաշանց նոցա ի կորուստ. եւ հոսեցից ընդ ամենայն հողմս զյապաւեալսն առ երեսօք, եւ յամենայն կողմանց նոցա ածից նոցա կործանումն, ասէ Տէր։
Եւ թողից ի նոցանէ արս թուով՝ ի սովոյ եւ ի սրոյ եւ ի մահուանէ. զի պատմեսցեն զամենայն անօրէնութիւնս նոցա ի մէջ ազգացն յորս մտանիցեն անդր, եւ ծանիցեն թէ ես եմ Տէր։
եւ բնակեսցեն ի նմա յուսով. շինեսցեն տունս եւ տնկեսցեն այգիս, եւ բնակեսցեն յուսով, յորժամ արարից դատաստան յամենեսին որ շուրջանակի անարգեցին զնոսա. եւ ծանիցեն թէ ես եմ Տէր Աստուած նոցա եւ Աստուած հարց նոցա՝՝։
Եւ կատարեսցի սրտմտութիւն բարկութեան իմոյ՝՝ ի վերայ նոցա, եւ մխիթարեցայց. եւ ծանիցեն զի ես Տէր խօսեցայ նախանձու իմով՝ ի կատարել ինձ զբարկութիւն իմ ի վերայ նոցա։