Եւ իբրեւ զթուզդ ժանտ որ ոչ ուտի ի ժանտութենէ իւրմէ, այսպէս ասէ Տէր, այդպէս մատնեցից զՍեդեկիա արքայ Յուդայ, եւ զմեծամեծս նորա, եւ զմնացորդս Երուսաղեմի, եւ զմնացորդս երկրիդ այդորիկ, եւ զբնակեալսն յԵգիպտոս։
եւ դու ոչ ապրեսցիս ի ձեռաց նորա, այլ ըմբռնելով ըմբռնեսցիս, եւ ի ձեռս նորա մատնեսցիս, եւ աչք քո զաչս նորա տեսցեն, եւ բերան ի բերան խօսեսցիս ընդ նմա, եւ ի Բաբելոն երթիցես։
Կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, եթէ ոչ ի տեղւոջ յորում թագաւորն՝՝ թագաւորեցոյց զնա, որ անարգեաց զնզովսն իմ եւ անց ըստ ուխտն իմ որ՝՝ ընդ նմա ի մէջ Բաբելոնի վախճանեսցի։
Եւ սփռեցից ի վերայ նորա զվարմ իմ, եւ ըմբռնեսցի ընդ պաշարմամբ իմով՝՝. եւ ածից զնա ի Բաբելոն, եւ անդ դատեցայց ընդ նմա ըստ անիրաւութեան նորա զոր անիրաւեցաւ առ իս։