Եւ եղեւ յամին երեսներորդի, յամսեանն չորրորդի, որ օր հինգ էր ամսոյն, եւ էի ես ի մէջ գերութեանն առ ափն Քոբար գետոյ, եւ բացան երկինք, եւ տեսի տեսիլ Աստուծոյ։
Եւ ի գնալ քերովբէիցն՝ գնային եւ անիւքն զհետ նոցա. եւ յամբառնալ քերովբէիցն զթեւս իւրեանց ի վերանալն յերկրէ՝ ոչ դառնային յետս անիւքն. քանզի զհետ նոցա էին։
Եւ տեսիլն զոր տեսանէի, էր ըստ տեսլեանն զոր տեսանէի ի ժամանակի իբրեւ մտանէի օծանել զքաղաքն. եւ տեսիլ կառացն զոր տեսի, էր՝՝ ըստ տեսլեանն զոր տեսի ի վերայ Քոբար գետոյ. եւ անկայ ի վերայ երեսաց իմոց։
Եւ ասէ ցիս. Որդի մարդոյ, տեսանե՞ս զինչ գործեն դոքա աստ, անօրէնութիւն մեծ տունդ Իսրայելի, հեռանալ ի սրբութեանց իմոց. դարձեալ՝ եւս մեծամեծս քան զայս տեսցես անօրէնութիւնս։