20 Ընդ ո՛ր կողմ դիմէր ամպն եւ հողմն՝ երթային գազանքն՝՝ եւ անիւքն ընդ նոսին վերանային. զի ոգի կենդանի գոյր յանիւսն։
Եւ իւրաքանչիւր հանդէպ երեսաց իւրեանց գնային. յոր կողմն դիմէր հողմն՝ գնային, եւ յետս ընդդէմ ոչ դառնային ի գնացս իւրեանց։
Ի գնալն նոցա գնային, եւ ի կալն նոցա զտեղի առնուին, եւ ի վերանալ նոցա յերկրէ՝ եւ անիւքն ընդ նոսին վերանային. զի ոգի կենդանի գոյր յանիւսն։
Ի կալն նոցա՝ դադարէին, եւ յամբառնալ նոցա՝ ընդ նոսին վերանային. զի ոգի կենդանութեան էր ի նոսա։
Քանզի եւ ոգիք իսկ մարգարէից՝ մարգարէից հնազանդին։