7 Իբրեւ ետես փարաւոն, թէ ոչ ծախեցաւ յանասնոց որդւոցն Իսրայելի եւ ոչ ինչ, ծանրացաւ սիրտ նորա, եւ ոչ արձակեաց զժողովուրդն։
Զի իմաստուն է մտօք՝ զօրաւոր եւ մեծ՝ ո՞ խստացաւ ընդդէմ նորա, եւ հանդարտեաց։
Եւ ես գիտեմ, եթէ ոչ թողուցու զձեզ արքայն Եգիպտացւոց գնալ, եթէ ոչ հզօր ձեռամբ։
Եւ կարծրացաւ սիրտն փարաւոնի, եւ ոչ լուաւ նոցա, որպէս խօսեցաւ Տէր։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ծանրացեալ է սիրտն փարաւոնի չարձակել զժորովուրդն։
Եւ ծանրացոյց փարաւոն զսիրտ իւր եւ ի ժամանակին յայնմիկ, եւ ոչ կամեցաւ արձակել զժողովուրդն։
Եւ խստացոյց Տէր զսիրտն փարաւոնի, եւ ոչ լուաւ նոցա, որպէս եւ ասաց Տէր ցՄովսէս։
Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ընդ Ահարոնի եւ ասէ. Առէք դուք լի ձեռօք ձերովք մոխիր հնոցի, եւ ցանեսցէ զայն Մովսէս ընդ երկինս առաջի փարաւոնի եւ առաջի ծառայից նորա՝՝։
Լաւ է այր յանդիմանիչ՝ քան զայր խստապարանոց. զի յանկարծակի հուր հարեալ զնովաւ՝ չլինիցի բժշկութիւն։
Գիտեմ զի խիստ ես, եւ ջիղք երկաթիք պարանոց քո, եւ ճակատ քո պղնձի։
Ապա ուրեմն ում կամի ողորմի, եւ ում կամի խստանայ՝՝։