22 Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ձգեա զձեռն քո յերկինս, եւ եղիցի կարկուտ ի վերայ ամենայն երկրիդ Եգիպտացւոց, ի վերայ մարդկան եւ անասնոյ, եւ ի վերայ ամենայն բանջարոյ որ է ի դաշտի երկրիդ Եգիպտացւոց։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ասա ցԱհարոն. Առ զգաւազանդ եւ ձգեա զձեռն քո ի վերայ ջրոցդ Եգիպտոսի եւ ի վերայ՝՝ գետոց նոցա եւ ի վերայ լճաց նոցա եւ ի վերայ խաղից նոցա եւ ի վերայ ջրակուտաց նոցա, եւ եղիցի արիւն։ Եւ եղեւ արիւն յամենայն երկրին Եգիպտացւոց, ի փայտս եւ ի քարինս։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ասա ցԱհարոն եղբայր քո. Ձգեա ձեռամբ քով զգաւազանդ քո ի վերայ գետոյն եւ ի վերայ ջրադարձից եւ ի վերայ խաղից, եւ հանցես գորտ ի վերայ երկրիդ Եգիպտացւոց։
Եւ ի փախչելն նոցա յերեսաց որդւոցն Իսրայելի ընդ զառիվայրն Բեթորոնայ, եւ Տէր արկ ի վերայ նոցա քարինս կարկտի յերկնից մինչեւ ցԱզեկա՝՝. եւ եղեն բազումք այնոքիկ որ մեռան ի քարանց կարկտին, քան զայնոսիկ զորս կոտորեցին որդիքն Իսրայելի սրով պատերազմի։
Եւ կարկուտ մեծ իբրեւ կշիռ տաղանդոյ միոյ իջանէր յերկնից ի վերայ մարդկան. եւ հայհոյեցին մարդիկ զԱստուած յերկինս վասն հարուածոյ կարկտին զի մեծ էր հարուածն եւ սաստիկ՝՝։