19 Եւ արդ փութա ժողովել զանասուն քո եւ որ ինչ իցէ քո ի դաշտի. զի ամենայն մարդ եւ անասուն որ գտցի ի դաշտի եւ ոչ մտցէ ի տուն, անկցի ի վերայ նոցա կարկուտն եւ սատակեսցէ։
Եհար կարկուտն յամենայն երկրին Եգիպտացւոց զամենայն որ ինչ էր ի դաշտի ի մարդոյ մինչեւ յանասուն, եւ զամենայն բանջար որ ի դաշտի էր՝ եհար կարկուտն, եւ զամենայն փայտ որ ի դաշտս՝ մանրեաց։
Տէր, զլուր քո լուայ եւ երկեայ. Տէր, հայեցայ ի գործս քո եւ զարհուրեցայ. ի մէջ երկուց գազանաց ծանիցիս, ի մերձենալ ամացն յայտնեսցիս, ի հասանել ժամանակին երեւեսցիս. ի խռովել անձին իմոյ՝՝ ի բարկութեան զողորմութիւնս յիշեսցես։